 |
| El autor, Antonio González |
Un día calqueira do outono, saio pra o traballo e cando me encamiño o caron do coche, unha brisa fria acaricia miña cara, todo o meu corpo se tensa pois ainda que e unha sensación moi esperada cólleme de súpeto, con ela doume conta que ise arrecendo, a frio húmedo frota no ambente, levanto a cabeza e miro pra canceira, o seu inquilino tamen está nervoso, seguro quel tamen sentiu a chamada da serra.
Como a min seguro que lle pasa cada ano a miles de galegos que viven a caza como unha forma de vida.
 |
| En pleno ejercicio |
Desde eiqui abogo os meus colegas pra que éste ano cando saiamos o monte, respetemos os propietarios dos terreos, mais as suas pertenzas, tamen a fauna non cinexética e a cinexética tratala con honor, elas están ei pra facernos sentir o que sentimos, e merecen ser cazadas de forma ética, que ningún ecoloxista de salon nos poida reprochar a ningun de nos que somos ecoloxistas de campo e corazon, nin unha falta por pequechiña que sexa. Que teñamos todos boa caza pra podela compartir cos bos amigos e coa nosa familia.
Antonio González.
No hay comentarios:
Publicar un comentario